( هیضة ) هیضة. [ هََ ض َ ] ( ع مص ) بازگردان کردن غم واندوه یا خوگر شدن بدان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || بازگشتن بیماری بعد بیماری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). || ناگوارد افتادن طعام. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ). || به راه افتادن شکم. اسهال. ( اقرب الموارد ). رفتن شکم. روانی شکم. ( زمخشری ). پیچاک شکم. شکم روش. هَیْضَة، بیرون شدن مواد فاسد ناگوارده با قی یا اسهال با سختی و عنف. ( کشاف اصطلاحات الفنون از بحر الجواهر ). || ( اِ ) اسهال و قی با هم. ( از اقرب الموارد ). طساءة. ( بحر الجواهر ) : جان از درون به فاقه و طبع از برون به برگ دیو از خورش به هیضه و جمشید ناشتا.خاقانی.آدم از آن دانه که شد هیضه دار توبه شدش گلشکر خوشگوار.نظامی.ز سیری مباش آن چنان شادکام که از هیضه زهری درافتد به جام.نظامی.- هیضه زدن ؛ قی و اسهال کردن پی هم بسبب ناگواری طعام. ( آنندراج ) : ای مرد قناعت است خواهش پی کن قطع نظر از حاصل روم و ری کن زین گونه که کرس ( ؟ ) می خوری بر سر هم کو هیضه زن به کشت عالم قی کن.مسیح کاشی ( از آنندراج ).مگس سان هر یکی صد بوسه میزد که چندین هیضه زان سنبوسه میزد.ملافوقی یزدی ( از آنندراج ).
فرهنگ معین
(هَ ض ) [ ع . هیضة ] (اِ. ) اسهال شدید همراه استفراغ بر اثر سوءهاضمه .
فرهنگ عمید
اسهال، قی و اسهال.
فرهنگ فارسی
اسهال، قی واسهال (اسم ) اسهال شدید توام با استفراغ در اثر سوئ تغذیه بطور انفرادی دراشخاص عارض میشود وبصورت همه گیر در نمی آید وبای پائیزی ثقل سرد .
