کیمونو
دانشنامه عمومی
کیمونو در زبان ژاپنی از دو بخش کی ( به ژاپنی: 着 ) ( فعل پوشیدن ) و مونو ( به ژاپنی: 物 ) ( چیز ) تشکیل شده است که به صورت تحت اللفظی به معنی چیز پوشیدنی است.
کیمونو از فرهنگ چین در سده ۵ ( میلادی ) نشات می گیرد و از دوران موروماچی در ژاپن شایع شد.
کیمونو را با کمربندی به نام «اُبی» می بندند و همراه آن پای افزارهای سنتی چوپین مانند «گِتا» یا «زوری» می پوشند. جوراب کیمونو «تابی» نامیده می شود. زیر کیمونو نیز لباس زیری به نام «ناگاجوبان» می پوشند.