کف بین

لغت نامه دهخدا

کف بین. [ ک َ ] ( نف مرکب ) کف بیننده. آنکه از روی خطوط کف دست کسان اخلاق آنان را بازگوید و از گذشته و آینده ایشان خبر دهد. ( فرهنگ فارسی معین ).

فرهنگ معین

(کَ ) [ ع - فا. ] (ص فا. ) فال بین .

فرهنگ عمید

آن که از دیدن خط های کف دست کسی از وضع و حال و آیندۀ او خبر می دهد.

فرهنگ فارسی

( صفت ) آنکه از روی خطوط کف دست کسان اخلاق آنانرا باز گوید و از گذشته و آیند. ایشان خبر دهد .

ویکی واژه

فال بین.