کتابچه. [ ک ِ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) کتاب کوچک. ( فرهنگ فارسی معین ) ( ناظم الاطباء ). || در تداول امروز دفتر سفید کوچک بقطع خشتی یا رقعی و کوچکتر برای تحریر. اوراق سفید که بر هم نهند و بشکل کتاب مجلد و صحافی کنند برای تحریر. || طومار یا دفتر مالیات که مستوفی در آن میزان درآمدهای مالیاتی یک ناحیه را می نوشت. ( فرهنگ فارسی معین ). و این اصطلاح امروز منحصر به دفترچه ٔثبت درآمد ممیزی املاک مزروعی است.
فرهنگ معین
(کِ چِ ) (اِ. ) ۱ - دفترچه . ۲ - جزوه . ۳ - کتاب کوچک .
فرهنگ عمید
۱. کتاب کوچک. ۲. دفتر، دفترچه.
فرهنگ فارسی
( اسم ) ۱ - کتاب کوچک . ۲ - طومار یا دفتر مالیات که [ مستوفی ] در آن میزان در آمد های مالیاتی یک ناحیه را مینوشت
