کافئین
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
دانشنامه عمومی
کافئین پرمصرف ترین ماده دارویی سایکو اکتیو ( فعال کننده روان یا بعضاً با عنوان روانگردان ) در میان انسان ها به شمار می رود که تقریباً ۹۰ درصد انسان ها به طور روزانه ( اغلب در چای و قهوه ) از آن استفاده می کنند. افزایش متابولیسم بدن، تحریک سیستم اعصاب مرکزی و افزایش میزان هوشیاری، تمرکز، حافظه و آگاهی محیطی از مهم ترین آثار کافئین است. کافئین به صورت قرص نیز موجود است که دقیقاً همان خواص و آثار کافئین طبیعی را دارد. این فرآورده در ایران با دوز ۲۰۰ میلی گرم به فروش می رسد. [ نیازمند منبع]
کافئین خالص پودر نرم، بی بو، سفید و براقی است. نقطه جوش آن ۲۳۸ درجه سانتیگراد و نقطه ذوب آن ۱۷۸ درجه سانتیگراد است. وزن مخصوص کافئین ۲/۱ است. PH آن ۹/۶ می باشد. چگالی آن هم ۷/۶ است. منبع اصلی کافئین بین مواد غذایی مختلف، دانه قهوه می باشد. محتوای کافئین در مواد غذایی بسیار متغیر است. در سال ۲۰۰۴م، در اتیوپی درختانی پیدا شد که یک پانزدهم گیاهان کافئین دار، کافئین داشتند. احتمالاً در آینده نزدیک، از این گیاهان جدید برای تهیه نوشیدنیهای قهوه که میزان کمتری کافئین داشته باشند، استفاده می شود.
یک دوز کافئین تقریباً ۱۰۰ میلی گرم است که ۱۵۰ میلی لیتر نوشیدنی قهوه یا یک عدد قرص کافئین، حاوی این مقدار کافئین است. قهوه ها از نظر میزان کافئین بسیار باهم متفاوتند. یک فنجان قهوه می تواند بین ۷۵ تا ۲۵۰ میلی گرم کافئین داشته باشد. چای سیاه نسبت به قهوه حاوی کافئین کمتری است که البته به روش دم کردن آن بستگی دارد. چای سبز خیلی کم کافئین دارد. نوشابه ها معمولاً کمتر از قهوه کافئین دارند، اما برخی نوشابه های انرژی زا خیلی زیاد کافئین دارند ( در تهیه نوشیدنیهای غیر الکلی، میزان کافئین موجود در آنها توسط سازندگان به دقت کنترل می شود. معمولاً هر چه میزان کافئین این نوع نوشیدنیها بالاتر باشد، محبوبیت آنها بیشتر می شود )
کافئین (فیلم). کافئین ( انگلیسی: Caffeine ) فیلمی در ژانر کمدی رمانتیک است که در سال ۲۰۰۶ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به منا سوواری، مارشا توماسون، کاترین هیگل، مایک فوگل و برکین میر اشاره کرد.
