پیوند زدن. [ پ َ / پ ِ وَ زَ دَ ] ( مص مرکب ) پیوند کردن. برداشتن جوانه یا ساقه ای از یک گیاه یا درخت و قرار دادن آن بر روی گیاه یا درخت دیگر در محلی مناسب بطریقی که آوندهای آنان با یکدیگر مربوط شود و مواد غذائی بتواند از یکی بدیگری رود البته پیوند میان گیاهان یا درختانی باید صورت گیرد که آوندهاشان باندازه یکدیگر و سرعت رشدشان نیز یکسان باشد. ( از گیاه شناسی گل گلاب ص 122 ). || بندزدن. به هم پیوستن قطعات شکسته ظرفی چینی یا بلورین چنان که ناشکسته نماید و چون ظرف درست بکار آید.
فرهنگ فارسی
( مصدر ) ۱- انجام دادن عمل پیوند . در گیاهان یا در نسوج حیوانی پیوند کردن . ۲ - بهم پیوستن قطعات شکست. ظرفی چینی یا بلورین چنانکه ناشکسته بنظر آید بند زدن . پیوند کردن
