پیان

لغت نامه دهخدا

پیان. [ پ َ ] ( اِخ ) دهی از دهستان سوسن بخش ایزه شهرستان اهواز. واقع در 18 هزارگزی شمال ایزه. کوهستانی ، گرمسیر، دارای 180 تن سکنه. آب آن از چشمه. محصول آنجا گندم و جو. شغل اهالی زراعت. راه آن مالرو است. ( فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
پیان. ( روسی ، ص ) مست. سکران. مست ِمست. طافح. لول. مست لایعقل. که سر از پای نشناسد.

فرهنگ معین

(ص . ) مست مست ، مستی که سر از پای نشناسد.

فرهنگ عمید

۱. مست.
۲. بسیارمست، مست مست.

فرهنگ فارسی

مست، بسیارمست، مست مست
( صفت )مست مست مست طافح مستی که سر از پای نشناسد.
دهی از دهستان سوسن بخش ایزه شهرستان اهواز

ویکی واژه

مست مست، مستی که سر از پای نشناسد.