پاده بان

لغت نامه دهخدا

پاده بان. [ دَ / دِ ] ( اِ مرکب ) گله بان. شبان. چوپان. || پاسبان. نگاهبان.

فرهنگ معین

( ~. ) (اِمر. ) ۱ - گله بان ، چوپان . ۲ - پاسبان ، نگاهبان .

فرهنگ عمید

۱. گله بان، شبان، چوپان.
۲. نگهبان، پاسبان.

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) ۱ - گله بان چوپان شبان. ۲ - پاسبان نگاهبان .
گله بان شبان

ویکی واژه

گله بان، چوپان.
پاسبان، نگاهبان.