وسایط

لغت نامه دهخدا

وسایط. [ وَ ی ِ ] ( ع اِ ) وسائط. ج ِ وسیطة. ( ناظم الاطباء ) ( فرهنگ فارسی معین ). || در تداول فارسی جمع واسطه گفته می شود. ( فرهنگ فارسی معین ).
- وسایط نقلیه ؛ هر وسیله موتوری یا غیرموتوری که حمل بار یا انسان کند.
|| ( اصطلاح صوفیه ) اسبابی که به تعلق کردن آن به مراد رسند. ( فرهنگ فارسی معین از تاریخ تصوف تألیف غنی ص 657 ).

فرهنگ معین

(وَ یِ ) [ ع . ] ج . وسیطه ، واسطه ها.

فرهنگ عمید

۱. [جمعِ واسِطَة] = واسطه
۲. [جمعِ وَسیطَة] = وسیط

فرهنگ فارسی

جمع واسطه یاوسیط
(اسم ) ۱- جمع وسیطه .توضیح در تداول فارسی جمع ((واسطه ) ) گرفته شود. ۲- اسبابی که بتعلق کردن آن بمراد رسند.

ویکی واژه

وسیطه ؛ واسطه‌ها.