واقد

لغت نامه دهخدا

واقد. [ ق ِ ] ( اِخ ) واقدبن عبداﷲبن عبدمناف بن عبدالعزیز الیربوعی التمیمی ، از صحابه و قدیم الاسلام است. مردی شجاع و همه جا ملتزم رکاب رسول ( ص ) بودو در 11 هجری در مدینه درگذشت. ( الاعلام زرکلی ). و رجوع به تاریخ گزیده ص 241 و امتاع الاسماع ص 57 شود.

فرهنگ معین

(قِ ) [ ع . ] (اِفا. ) تابناک ، مشتمل .

فرهنگ فارسی

(اسم ) تابناک مشتعل .
واقد بن عبدالله بن عبد مناف بن عبد العزیز الیربوعی التمیمی از صحابه و قدیم الاسلام است مردی شجاع و همه جا ملتزم رکاب رسول بود و در ۱۱ هجری در مدینه درگذشت .

فرهنگ اسم ها

اسم: واقد (پسر) (عربی) (تلفظ: vāqed) (فارسی: واقد) (انگلیسی: vaghed)
معنی: تابناک، مشتعل