هیم

لغت نامه دهخدا

هیم. [ هََ ] ( ع مص ) شیفته گشتن به عشق. ( دهار ). دوست داشتن زن را. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ). || عاشق گردیدن و سرگشته و شیفته شدن از عشق و رفتن بغیر اراده و مراد. ( آنندراج ) ( اقرب الموارد ). شیفته شدن به عشق و روی بنهادن به جایی. ( المصادر زوزنی ). روی به جایی نهادن از عشق و جز آن. ( تاج المصادر بیهقی ). || ( اِمص ) سرگشتگی. ( غیاث اللغات ). رجوع به هیوم و هیام و هیمان شود. || ( اِ ) هیم اﷲ؛ ایم اﷲ، به ابدال همزه به هاء. ( از اقرب الموارد )؛ یعنی سوگند خدای را. ( منتهی الارب ).
هیم. [ هَُ ی ُ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ هَیام و هُیام. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به هیام شود.
هیم. ( ع ص ، اِ ) ج ِ اهیم. ( اقرب الموارد ). شتران تشنه. ( ترجمان القرآن ) ( منتهی الارب ).
هیم. [ هََ ی َ ] ( فعل ) صورتی و تلفظی محلی از کلمه «هستم » یعنی موجودم و حیات دارم و حاضرم. ( از آنندراج ) ( از برهان ) :
هیم به پله نیکی کم از سپندانی
به پله بدی اندر هزار سندانم.سوزنی.
هیم. ( اِ ) هیمه.هیزم سوختنی. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ) :
دلم مرگ پسرعم سوخت و در جانم زد آن آتش
که هیمش عرق شریان گشت و دودش روح حیوانی.خاقانی.

فرهنگ فارسی

هیمه هیزم سوختنی

دانشنامه عمومی

هیم ( HIM ) یک گروه موسیقی راک فنلاندی بود که ابتدا در سال ۱۹۹۱ توسط خواننده، ویله والو، و نوازنده بیس میکو پانانِن ایجاد شد و پس از ۲ سال از هم پاشید؛ اعضای این گروه در سال ۱۹۹۵ با اضافه شدن گیتاریست میکو لیندستروم باز گرد هم آمدند و در سال ۲۰۱۷ پس از حدود ۲۴ سال فعالیت، این گروه با اعلام قبلی برای همیشه منحل شد.
دل ستاره ( Heartagram ) که نماد هیم است ترکیبی از یک قلب و یک ستاره پنج رأس معکوس است ( عشق و نفرت ) . ویله والو این نماد را در روز تولد بیست سالگی اش خلق کرد. دل ستاره نمادی از تقابل و توازن بین خیر و شر است که این تقابل در ترانه های هیم بسیار دیده می شود.
• ۱۹۹۷ - Greatest Love Songs Vol. ۶۶۶ ( برترین ترانه های عشقی، شمارهٔ ۶۶۶ )
• ۱۹۹۹ - Razorblade Romance ( عاشقانه های سر تیغ )
• ۲۰۰۱ - Deep Shadows and Brilliant Highlights ( سایه های ژرف و برجسته های درخشان )
• ۲۰۰۳ - Love Metal ( متال عشقی )
• ۲۰۰۵ - Dark Light ( نور تاریک )
• ۲۰۰۷ - Venus Doom ( دوم ونوس )
• ۲۰۱۰ - Screamworks: Love in Theory and Practice ( جیغ کاری: عشق در نظریه و عمل )
• ویله والو — خواننده، گیتار آکوستیک ( ۱۹۹۱–تاکنون )
• میکو لیندستروم ( لینده ) — گیتار الکتریک و آکوستیک ( ۱۹۹۱–تاکنون )
• میکو پانانن ( میگه ) — گیتار بیس و وکال ( ۱۹۹۱–تاکنون )
• یانه پورتینِن ( برتون ) — کیبورد و وکال ( ۲۰۰۱–تاکنون )
• میکا کارپینِن ( گس لیپستیک ) — درام و پرکاشن ( ۱۹۹۹–تاکنون )
هیم(نروژ). هَیْم، ( به انگلیسی:Heim, Norway ) یک محدودهٔ شهرداری ساحلی و فیورد، در جنوب غربی استان تروندلاگ در کشور نروژ است . شهرداری هَیْم، در اول ژانویه سال ۲۰۲۰ میلادی، با ادغام چند شهرک و چند قطعه زمین تأسیس شد. مساحت محدودهٔ شهرداری هَیم، ۴۸۹ کیلومتر مربع است. بلندترین نقطه، در این محدوده، ۷۹۲ متر از سطح دریا ارتفاع دارد. طبق آمار سال ۲۰۱۹ میلادی، تعداد اهالی این محدوده، ۹۹۹ نفر بوده است. مرکز اداری محدودهٔ شهرداری هَیْم، شهرک و یا روستای «چیرکْسِتروُره» است.

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی هِیمِ: شترانی که مبتلا به بیماریی شده اند که هرچه آب می نوشند سیراب نمی شوند - ریگزار (کلمه هیم جمع هیماء است ، و هیماء آن شتری را گویند که مبتلا به بیماری هُیام شده و بیماری هیام آفتی است که شتران بدان مبتلا میشوند ، مانند بیماری استسقاء در آدمیان ، که حی...
تکرار در قرآن: ۲(بار)
هیم و هیام مصدر است و آن این است که کسی از روی عشق و مانند آن راه برود بی آنکه مقصود خودش را بداند. عبارت مصباح چنین است: «هامَ یَهیمُ: خَرَجَ عَلی وَجْهِهِ لایَدْری اَیْنَ یَتَوَجَّهُ» اقرب الموارد نیز چنین گفته به اضافه «من العشق و غیره». این سخن درباره شاعران و خیالبافان کلیت دارد و این اشخاص نوعاً در مدح و ذم و ثنا و قدح بی راهه و بی خودانه می‏روند به قول آنکس که می‏گفت: شاعر مانند آدم دیوانه است که با خودش حرف می‏زند. می‏و معشوق خیالی عمده محرک شاعر است وقتی می‏بینی در عرش اعلی قدم می‏زند و گاهی در حضیض بی هدفی گام بر می‏دارد. در واقع قرآن مجید با لفظ «یَهْیمُونَ» واقعیت را آفتابی کرده است یعنی: آیا نمی‏بینی در هر وادی ای بی خودانه راه می‏روند رجوع شود به «شعر». * . هِیام به معنی عطَش نیز آمده است «هامَ هِیاماً: عطش» به شخص شدید العطش هَیْمان و هائِم گویند. هیم جمع اَهْیَم و مؤنّث آن هیماء است و آن شتر تشنه را گویند که از آب سیر نمی‏شود البته در اثر عروض مرض عطش. یعنی پس از خوردن زقوم از روی آن آب جوشان می‏خورند و آن رامانند شتران تشنه می‏نوشند(نعودبالله). این کلمه تنها دوبار در کلام الله مجید آمده است.