هکف

لغت نامه دهخدا

هکف. [ هََ ک َ ] ( ع مص ) شتابی کردن در رفتن یا دویدن. ( منتهی الارب ) ( اقرب الموارد ).

فرهنگ معین

(هَ کَ ) (ص . ) بیهوده ، بی فایده .

ویکی واژه

بیهوده، بی فایده.