نزاکت

لغت نامه دهخدا

نزاکت. [ ن َ / ن ِ ک َ ] ( اِمص ) نزاکة. مصدر جعلی فارسیان متعرب است که از ماده نازک تراشیده اند و عبارت است از اظهار نازک مزاجی خود به قبول کاری به سماجت و ابرام دیگران و با لفظ کردن و کشیدن و گذشتن مستعمل است. ( از آنندراج ). فارسیان اشتقاق این لفظ از لفظ نازک به طور عربی کرده اند و حال اینکه فارسی است و در عربی هیچ اصلی ندارد. ( غیاث اللغات ).
- نزاکت کردن ؛ اظهار نازک مزاجی خود کردن. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ).
|| نازکی. لطافت. ( فرهنگ نظام ) ( ناظم الاطباء ). ظرافت. زیبائی. ( ناظم الاطباء ) :
از نزاکت رنگ گر بر چهره گل بشکند
خار از بی طاقتی در چشم بلبل بشکند.صائب. || سلیقه. ( فرهنگ نظام ). || نرمی. ملاست. ملایمت. آهستگی. مبادی آدابی. ( ناظم الاطباء ).
- بانزاکت ؛ مبادی آداب. ظریف. ( ناظم الاطباء ).
- بی نزاکت ؛ بی ظرافت. بی ادب. بداخلاق. بی زینت.ناآراسته. ناپاک. کثیف. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ معین

(نِ کَ ) (اِمص . ) ۱ - پاکیزگی و ادب . ۲ - خوش اخلاقی ، رفتار پسندیده .

فرهنگ عمید

۱. ادب، خوش اخلاقی، خوی خوش، رفتار پسندیده.
۲. [قدیمی] نازکی، لطافت.
۳. [قدیمی، مجاز] پاکیزگی و آراستگی.

فرهنگ فارسی

پاکیزگی، ادب، خوش اخلاقی، خوی خوش، رفتارپسندیده
( مصدرواسم ) ۱ - نازکی لطافت : نزاکت زپیراهنش لاف باف که گردداز آن پرتوشعله صاف . ( ظهوری دروصف فانوس آنند.:لاف باف ) ۲ - سلیقه نیکو.۳ - مراعات آداب ورسوم : آهوخانم وزن چادرسفیدباشرم حضورونزاکت دو ناشناس تازه بهم رسیده باهم سلام وعلیک واحوالپرسی کردند.توضیح مولف بهارعجم گوید: نزاکت مصدرجعلی فارسیان ازماده نازک عبارتست ازاظهارنازک مزاجی خود ...بسماجت وابرام دیگران ...وبالفظ کردن وکشیدن وگذاشتن مستعمل است .دزی این کلمه رامعرب مستحدث داند.

فرهنگ اسم ها

اسم: نزاکت (دختر) (فارسی) (تلفظ: nezakat) (فارسی: نزاکت) (انگلیسی: nezakat)
معنی: پاکیزگی، ادب، خوش اخلاقی، خوی خوش، رفتارپسندیده

ویکی واژه

پاکیزگی و ادب.
خوش اخلاقی، رفتار پسندیده.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم