لغت نامه دهخدا ناپدیدی. [ پ َ ] ( حامص مرکب ) غیبت. ( مهذب الاسماء ). نامشهود بودن. نامرئی بودن : ای باغ ارم به بی کلیدی فردوس فلک به ناپدیدی.نظامی.
