لغت نامه دهخدا
- ملحوظ افتادن ؛ نگریسته شدن. ملاحظه شدن. ( از یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
- ملحوظ داشتن ؛ نگریستن. مرعی داشتن : از آنجا که غریب دوستی اهل هنر و عیب پوشی ارباب فضل است آن را به عین الرضا ملحوظ داشتند. ( المعجم چ دانشگاه ص 21 ).
- ملحوظ گردانیدن ؛ ملحوظ داشتن. مورد التفات و توجه قرار دادن : اگر شهزاده... او را به نظر عنایة و اعزاز ملحوظ و مقبول گرداند و از زمره بندگان خود شمارد او را بزرگ کرده باشد. ( تاریخ غازان ص 49 ). و رجوع به ترکیب ملحوظ داشتن شود.
- ملحوظ گشتن ( گردیدن ) ؛ نگریسته شدن. مورد التفات قرار گرفتن : مساعی مشکور... و پاک روشی او در راه خدمت محقق آمد و به حسن التفات ملک ملحوظ... گشت. ( مرزبان نامه چ قزوینی ص 221 ). به نظر عنایت و عاطفت پادشاهانه ملحوظ گشت. ( تاریخ غازان ص 20 ). ملحوظ نظر تربیت گشته به تاج و خلعت و کمر مغرور و موقر شد. ( ظفرنامه یزدی ).
