مفترس

لغت نامه دهخدا

مفترس. [ م ُ ت َ رِ ] ( ع ص ) درنده. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
- حیوان مفترس ؛ دد. دده. سبع. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
|| ( اِ ) شیر بیشه. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ معین

(مُ تَ رِ ) [ ع . ] (اِفا. ) ۱ - درنده . ۲ - جانوری که شکار خود را بدرد.

فرهنگ عمید

حیوان دریده شده.

فرهنگ فارسی

درنده، حیوان درنده، حیوانی که شکارخودرابرزمین میزندواورادرهم می شکند
( اسم ) ۱ - درنده . ۲ - جانوری که شکار خود را بدرد.