مرصوص
فرهنگ معین
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
۱ - ( اسم ) استوار کرده محکم شده . ۲ - بنایی که با رصاص ( ارزیز ) بر آورده شده . ۳- ( صفت ) استوار محکم : و بعنایت و شفقت مخصوص گشتند و بنیان عدل و رافت مرصوص یافتند .
دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
رصص (۱ بار)
«مَرْصُوص» از مادّه «رصاص» به معنای «سرب» است، و از آنجا که گاه برای استحکام و یکپارچگی بناها، سرب را آب می کردند و در لابلای قطعات آن می ریختند، به طوری که فوق العاده محکم و یکپارچه می شد، به هر بنای محکمی «مَرْصُوص» اطلاق می شود.
. رصّ به معنی الصاق و ضّم اجزاء چیزی در یکدیگر است. قلع و سرب را رصاص گفتهاند که اجزاأش بهم فشردهاند (اقرب) مراد از مرصوص در آیه محکم است جنان که راغب گفته، مجمع گوید: رّص محکم کردن بناست و اصل آن از رصاص است گوئی که با رصاص بنا شده است. قرآن مؤمنان را که در جنگ استقامت دارند و از هم جدا نمیشوند و در راه خدا یکدل و یک جهت میجنگند به بنای محکمی ریخته از سرب تشبیه کرده است. این کلمه فقط یکبار در قرآن آمده است.
