ویکی واژه
لقبی که در آغاز حضور سام یا سام نریمان به هنگام جوانی در شاهنامه اطلاق می‌گردد. نگه کن که مر سام را روزگار/ چه بازی نمود ای پسر گوش‌دار «فردوسی»
مر سام
لقبی که در آغاز حضور سام یا سام نریمان به هنگام جوانی در شاهنامه اطلاق می‌گردد. نگه کن که مر سام را روزگار/ چه بازی نمود ای پسر گوش‌دار «فردوسی»
