لفاظ

لغت نامه دهخدا

لفاظ. [ ل َ ف ف ] ( ع ص ) زبان باز.
لفاظ. [ ل ِ ] ( ع اِ ) تره. ( منتهی الارب ).
لفاظ. [ ل ِ ]( اِخ ) آبی است مر بنی ایاد را. ( از معجم البلدان ).

فرهنگ معین

(لَ فّ ) [ ع . ] (ص . ) زبان باز، پُرحرف .

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- آنکه الفاظ را در ید قدرت خود دارد . ۲- آنکه بالفاظ بیش از معانی توجه دارد ۳- زبان باز .
آبیست مر بنی ایاد را

ویکی واژه

زبان باز، پُرحرف.