قیمومیت

لغت نامه دهخدا

قیمومیت. [ ق َ می ی َ ] ( از ع ، اِمص ) کلمه ای است مجعول بمعنی قیم بودن. ( فرهنگ فارسی معین ). رجوع به قیمومت شود.

فرهنگ معین

(قَ یَّ ) (مص جع . ) قیم بودن ، قائم بالذات بودن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) کلمه ایست مجعول به معنی قیم بودن .

ویکی واژه

قیم بودن، قائم بالذات بودن.