فغستان

لغت نامه دهخدا

فغستان. [ ف َ غ ِ ] ( اِ مرکب ) بتخانه.بتکده. ( برهان ) ( فرهنگ فارسی معین ). || حرمسرای پادشاهان را نیز گویند. ( برهان ) :
نیارم فغستان خاقان برنج
سپارید هرچ ایدرش هست گنج.اسدی.فغستان خاقان و گنج ایدر است
بدان گر دهیم این ز ما درخور است.اسدی.شه چین جدا با فغستان و رخت
همی رفت با پیل و با تاج وتخت.اسدی. || کنایه از خوب صورتان و صاحب حسنان هم هست. ( برهان ). یار. دلاَّرام. محبوبه. ( فرهنگ فارسی معین ) :
فرستش بسوی شبستان خویش
بر خواهران و فغستان خویش.فردوسی.
فغستان. [ ف َ غ ِ ] ( اِخ ) بیستون. رجوع به بیستون شود.
فغستان. [ ف َ غ ِ ] ( اِخ ) نام دختر کید هندی. ( یادداشت مؤلف ) :
فغستان چو آمد بمشکوی شاه
یکی تاج بر سر ز مشک سیاه.فردوسی.فغستان ببارید خون سرشک
همی رفت با فیلسوف پزشک.فردوسی.
فغستان. [ ف َ غ ِ ] ( اِخ ) دهی است از بخش کنار رودخانه شهرستان گلپایگان ، دارای 216 تن سکنه. آب آن از قنات و محصول عمده اش غله ، لبنیات و پنبه است. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

فرهنگ معین

(فَ غِ ) (اِمر. ) ۱ - بتخانه ، بتکده . ۲ - حرمسرا. ۳ - خوب رو، کنیز خوب رو.

فرهنگ عمید

۱. بتخانه، بتکده.
۲. [مجاز] حرم سرا: فرستش به سوی شبستان خویش / بر خواهران و فغستان خویش (فردوسی: ۲/۲۱۲ ).

فرهنگ فارسی

۱ - بتخانه بتکده ۲ - حرمسرای شاهان و بزرگان ۳ - یار دلارام محبوبه : فغستان چو آمد بمشکوی شاه یکی تاج است بر سر ز مشک سیاه .
بتخانه و بتکده

فرهنگ اسم ها

اسم: فغستان (دختر) (فارسی)
معنی: از شخصیتهای شاهنامه، نام دختر کید شاه هندوستان و یکی از زنان اسکندر مقدونی

ویکی واژه

بتخانه، بتکده.
حرمسرا.
خوب رو، کنیز خوب رو.