فردیت
(فَ یَّ ) [ ع . فردیة ] (مص جع . ) ۱ - یکتایی ، یگانگی . ۲ - طاق بودن .
یکتایی، یگانگی.
( مصدر ) ۱ - یکتایی یگانگی وحدت ۲ - طاق بودن مقابل زوجیت : پس زوجیت و فردیت و نطق و عجمت که موضوع هر دو معنی جنس است ...
{individuality} [جامعه شناسی] مجموع صفاتی که فرد یا چیزی را از هم نوعان و هم جنسانش متمایز می کند
یکتایی، یگانگی.
طاق بودن.