لغت نامه دهخدا غنچه خاطر. [ غ ُ چ َ / چ ِ طِ ] ( ص مرکب ) تنگدل و منقبض. ( بهار عجم ) ( آنندراج ). مغموم. حزین. دلتنگ. ملول. ( ناظم الاطباء ) : غیر اگر نشکفد از شعر تر من سنجرغنچه خاطر نشوم کآن گل باغ حسد است.سنجر کاشی ( از بهار عجم ) ( آنندراج ).