لغت نامه دهخدا
شیپوری. [ ش َ / ش ِ ] ( ص نسبی ) منسوب به شیپور. هر چیز چون شیپور در شکل و هیأت.
- گل شیپوری. رجوع به گل شیپوری شود.
شیپوری. [ ش َ / ش ِ ] ( ص نسبی ) منسوب به شیپور. هر چیز چون شیپور در شکل و هیأت.
- گل شیپوری. رجوع به گل شیپوری شود.
گل شیپوری
{tuba} [علوم جَوّ] ستون یا مخروطی وارونه از ابر که از پایۀ ابر آویزان است؛ این ابر فرعی بیشتر با کومه ای بارا و به ندرت با کومه ای همراه است
شیپوری ( نام علمی: Arum ) نام یک سرده از تیره گل شیپوریان است.
شیپوری (ابر). ابر شیپوری ستون یا مخروطی وارونه از ابر است که از پایه ابر آویزان است؛ این ابر فرعی بیشتر با کومه ای بارا همراه است و خیلی کم با کومه ای دیده می شود.
گیاهانی علفی و پایا، از جنس Arum، خانوادۀ Araceae. این گیاهان دارای غدۀ زیرزمینی، برگ های پیکانی و میله ای حامل گل ها، با نام اسپادیس ،اند. اسپادیس در انتها به غده ای متورم، رنگین، و گوشتی ختم می شود. یک چمچۀ رنگین یا سبزینه دار اسپادیس را دربر گرفته است. هفت گونه از این جنس در نواحی شمال، غرب، شرق و مرکز ایران می روید.