شاد باش. ( اِ مرکب ) نام روز بیست و ششم است از ماههای ملکی. ( فرهنگ جهانگیری ). || ( صوت مرکب ) کلامی است که در مقام تحسین گویند و شاباش مخفف آن است. ( آنندراج ). || ( فعل امر ) کلمه تحسین یعنی خوش باش و خرم زی.( ناظم الاطباء ). شاد زی ! تبریک و تهنیت : من چون شنیدم از در آواز مطربانش وان شادباش کهتر وان نوش باد مهتر.امیرمعزی ( از آنندراج ). || ( اِ مرکب ) کنایه از عطا و بخشش و بمعنی آنچه نثار کرده به کسی دهند. ( آنندراج ). نثار. شاباش. رجوع به شاباش شود. - شادباش کردن ؛ تبریک و تهنیت گفتن کسی را. - شادباش گفتن ؛ تبریک گفتن. خوش باش گفتن.
فرهنگ عمید
۱. تبریک، تهنیت. ۲. (اسم ) [قدیمی] روز بیست وششم از ماه های فلکی. * شادباش گفتن: خوش باش گفتن، تبریک و تهنیت گفتن.
فرهنگ فارسی
تبریک وتهنیت، امربه شادبودن، شادزی، خوش باش ۱ - ادات تحسین احسنت آفرین . ۲ - ( اسم ) تهنیت تبریک . ۳ - روز بیست و ششم از ماههای ملکی . ۴ - پول و نقل و گل و غیره که در جشن عروسی بسر عروس و داماد نثار کنند یا به مطربان و رقاصان دهند شاباش . ۵ - امراز شاد بودن شادمان زی . خرم باش .
