روزینه

لغت نامه دهخدا

روزینه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ مرکب ) بهره و حصه هرروزه. ( ناظم الاطباء ). روزی. ( فرهنگ فارسی معین ). || آنچه از نقد و جنس که هر روزه بشخص میرسد. || معاش یومیه. || جیره ای که هرروزه به مستحقین دهند. ( ناظم الاطباء ). || روزگار. زمان. دوران : آن روزینه شهر [ بخارا ] همانقدر بود که شهرستان است. ( تاریخ بخارای نرشخی ).

فرهنگ معین

(نِ ) (اِمر. ) روزی .

فرهنگ عمید

= روزی

فرهنگ فارسی

( صفت اسم ) ۱ - خوراک روزانه : رزق روزیانه روزرینه . ۲ - توشه . ۳ - نسیب قسمت حظ .
بهره و حصه هر روزه . یا معاش یومیه

ویکی واژه

روزی.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم