دیرپا

لغت نامه دهخدا

دیرپا. ( نف مرکب ) دیرپای. دائم و پاینده. که زود زائل نگردد. ( آنندراج ). پایدار. مداوم. بادوام.

فرهنگ عمید

دیرپاینده، پایدار، بادوام.

فرهنگ فارسی

دیرپای، دیرپاینده، پایدار، بادوام

فرهنگستان زبان و ادب

{persistent} [شیمی] ویژگی رادیکال هایی که در محلول های رقیق خنثی عمری چنددقیقه ای یا حتی بیشتر دارند

ویکی واژه

ویژگی رادیکال‌هایی که در محلول‌های رقیق خنثی عمری چنددقیقه‌ای یا حتی بیشتر دارند.