معنی دیدنی | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

دیدنی. [ دی دَ ] ( ص لیاقت ) درخور دیدن. که لازم است دیدن آن. بسی درخور دیدن. ( یادداشت مؤلف ).قابل رؤیت. مرئی :... و چون مهلت برسید و وقت فراز آمد هر آینه دیدنی باشد. ( کلیله و دمنه ).
دیدنی شد همه نوری به ظلم درشکنید
چاشنی همه صافی به کدر بازدهید.خاقانی.رؤیت حق ببر معتزلی
دیدنی نیست ببین انکارش.خاقانی.مطلق از آنجا که پسندیدنی است
دید خدا را و خدا دیدنی است.نظامی.چنان بیند آن دیدنی را که هست
به دست آرد آن را که باید بدست.نظامی.|| ( حامص ) در تداول بجای دیدن به کار رود و به معنی ملاقات و زیارت و دیدار دوستان و کسان. ( یادداشت مؤلف ). بدیدنی رفتن.