لغت نامه دهخدا
خیره کشا بدمنشا ظالما
این همه نیکان مکش و بد مکن.خاقانی.این خیره کشی ست مارسیرت
و آن زیربری است موش دندان.خاقانی.من از این خیره کش فراق هنوز
دیت وصل نستدم دریاب.خاقانی.گفت فلان پیر ترا درنهفت
خیره کش و ظالم و خونریز گفت.نظامی.جهانسوز و بیرحمت و خیره کش
ز تلخیش روی جهانی ترش.سعدی.گهش جنگ با عالم خیره کش
گه از بخت شوریده رویش ترش.سعدی.بوالعجب بود که نفسی بمرادی برسید
فلک خیره کش از جور مگر بازآمد.سعدی.چشمش بتیغ غمزه خونخوار خیره کش
شهری گرفت قوت بیمار بنگرید.سعدی.
