تربچه

لغت نامه دهخدا

تربچه. [ ت ُ رُ چ َ / چ ِ ] ( اِ مصغر ) ترب از قسم خردگونه ، و از آن پاره ای سپید و برخی سرخ باشد. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

فرهنگ معین

(تُ رُ چِ ) (اِمصغ . ) گونه ای ترب است ، کوچکتر از ترب که ریشة آن قرمز است .

فرهنگ عمید

از سبزی های خوردنی از نوع ترب. ریشۀ آن سرخ رنگ و کوچک تر از ترب، دارای ویتامین های a، b، و c و املاح معدنی است. برگ آن نیز مقداری ویتامین c دارد.

فرهنگ فارسی

یکی ازسبزیهای خوردنی ازنوع ترب کوچکتراز آن
( اسم ) گونه ای ترب که یکساله است و جزو سبزیهای خوردنی مصرف میشود. ریش. این گیاه از تربهای معمولی کوچکتر و بیخ وی سرخ است .
ترب از قسم خرد گونه و از آن پاره سپید و برخی سرخ باشد .

دانشنامه عمومی

تربچه گونه ای سبزی است که برگ و ریشه آن خوردنی میباشد. رنگ ریشه آن معمولا سرخ است
• گیاهان خوراکی
• سبزیجات
• تمیزکاری جعبه آرایه زیستی خودکار
• مقاله ها با ریزقالب «گونه»
• جعبه آرایه زیستی فاقد رنگ
• مقاله های دارای جعبه اطلاعات آرایه زیستی بدون نوار آرایه زیستی

دانشنامه آزاد فارسی

تُرُبچه (radish)
تُرُبچه
گیاهی علفی و یکساله، با نام علمی رافانوس ساتیووس (تربچه)، از خانوادۀ شب بو، بومی اروپا و آسیا. این گیاه به سبب ریشۀ گوشت دار، تندمزه، و خوراکی اش کشت می شود. غالباً قرمز رنگ است، ولی گاهی سفید یا سیاه آن نیز یافت می شود. به شکل خام در سالاد مصرف می شود. مصرف تربچه، به هضم غذا بسیار کمک می کند.

ویکی واژه

گونه‌ای ترب است، کوچکتر از ترب که ریشة آن قرمز