معنی ابتدائی | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

ابتدائی. [ اِ ت ِ ] ( ص نسبی ) اولی. آغازی. شروعی.
- محکمه ابتدائی یا بدایت ؛ محکمه دون استیناف.
- مدرسه ابتدائی ؛ مدرسه دون متوسطه که کودک بار اول در آن درس فرا گیرد و مدت آن در ایران فعلاً پنج سال باشد.

فرهنگ فارسی

( صفت ). مقدماتی اولی آغازی . یا مدرس. ابتدائی . مدرسه ای که در آن نخستین دور. تحصیل را فراگیرند پایین تر از دور. متوسطه . یا محکم. ابتدائی . محکم. بدایت محکم. دون استیناف دادگاه شهرستان .