اعلا

لغت نامه دهخدا

اعلا. [ اَ ] ( ع ن تف ، اِ ) اعلی. بلند و نفیس و برگزیده از هر چیزی و بالای هر چیزی. ( ناظم الاطباء ) :
چون تجاسر کرده خاطر مختصر کردم سخن
کاین تجاسر سمع اعلا برنتابد بیش از این.خاقانی.و رجوع به اعلی شود.
- اعلاتر ؛ بلندتر. بهتر. نفیس تر. ( ناظم الاطباء ) .
- اعلا و اسفل ؛ بالا و پایین. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

۱. بلند گردانیدن، بالا بردن.
۲. بر جای بلند برآمدن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بلند کردن بر کشیدن بر آوردن افراشتن .

فرهنگ اسم ها

اسم: اعلا (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: aelā) (فارسی: اَعلا) (انگلیسی: aela)
معنی: برتر، بالاتر، بلندتر، نامی از نام های خدای تعالی، سوره ی هشتاد و هفتم از قرآن کریم، برگزیده از هر چیز، نامی از نام های خدای تعالی یعنی برتر مطلق، ( اَعلام ) سوره ی هشتاد و هفتم از قرآن کریم دارای نوزده آیه، برگزیده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ارمنی فال ارمنی فال کارت فال کارت فال کارت فال کارت فال اعداد فال اعداد