اعلا

لغت نامه دهخدا

اعلا. [ اَ ] ( ع ن تف ، اِ ) اعلی. بلند و نفیس و برگزیده از هر چیزی و بالای هر چیزی. ( ناظم الاطباء ) :
چون تجاسر کرده خاطر مختصر کردم سخن
کاین تجاسر سمع اعلا برنتابد بیش از این.خاقانی.و رجوع به اعلی شود.
- اعلاتر ؛ بلندتر. بهتر. نفیس تر. ( ناظم الاطباء ) .
- اعلا و اسفل ؛ بالا و پایین. ( ناظم الاطباء ).

فرهنگ عمید

۱. بلند گردانیدن، بالا بردن.
۲. بر جای بلند برآمدن.

فرهنگ فارسی

( مصدر ) بلند کردن بر کشیدن بر آوردن افراشتن .

فرهنگ اسم ها

اسم: اعلا (پسر) (عربی) (مذهبی و قرآنی) (تلفظ: aelā) (فارسی: اَعلا) (انگلیسی: aela)
معنی: برتر، بالاتر، بلندتر، نامی از نام های خدای تعالی، سوره ی هشتاد و هفتم از قرآن کریم، برگزیده از هر چیز، نامی از نام های خدای تعالی یعنی برتر مطلق، ( اَعلام ) سوره ی هشتاد و هفتم از قرآن کریم دارای نوزده آیه، برگزیده
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم