اروس

لغت نامه دهخدا

ارؤس. [ اَ ءُ ] ( ع اِ ) ج ِ رأس ، به معنی سر.
اروس. [ اَ] ( اِ ) متاع. کالا. ( برهان ) ( جهانگیری ). اسباب. ( برهان ). آخریان :
یک روز چارپای ببردستم از گله
روز دگر اروس و قماش از نهاندره.پوربهای جامی.
اروس. [ ] ( ص ) روشن و صیقل زده. ( در سه نسخه خطی منتخب اللغات ). و جای دیگر دیده نشد.
اروس. [ اِ رُس ْ ] ( اِخ ) در اساطیر قدیمه یونان نام خداوند عشق است. لاطینیان آنرا کوپیدون میگفتند. رجوع به کوپیدون شود.
اروس. [ اُ ] ( اِخ ) رومی. او راست کتابی در نیرنجات. ( الفهرست ابن الندیم چ مصر ص 434 ). و شاید وی همان اریوس بن اصطفانوس بن بطلینس رومی از علمای عزائم باشد. ( الفهرست ص 431 ).

فرهنگ معین

( اَ ) (اِ. ) کالا، متاع .
( اُ ) ۱ - (اِ. ) روس . ۲ - (ص . ) روسی ، از مردم روسیه .

فرهنگ عمید

= اُرُس
= متاع: یک روز چارپای ببردستم از گله / روز دگر اروس و قماش از نهاندره (پوربهای جامی: لغت نامه: اروس ).

فرهنگ فارسی

خدای عشق نزد یونانیان ( اساطیر )
۱ - روس . ۲ - ( صفت ) روسی از مردم روسیه .
اوراست کتابی در نیرنجات

فرهنگ اسم ها

اسم: اروس (دختر) (پهلوی، اوستایی) (تلفظ: aros) (فارسی: اَروس) (انگلیسی: aros)
معنی: سفید، درخشان، زیبا

دانشنامه عمومی

آروس. آروس ( به فرانسوی: Auros ) یک کمون در فرانسه است که در canton of Auros واقع شده است. آروس ۱۵٫۳۲ کیلومتر مربع مساحت دارد ۱۰۴ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
آروس (رودخانه). آروس ( به انگلیسی: Arros ) ، ریزابه راستی از آدور، در جنوب غرب فرانسه است. این رود ۱۳۰٫۲ کیلومتر طول دارد.
ریشه آروس از - Arr به معنای «سنگ» و پسوند - os گرفته شده است.
اروس ( به یونانی: Ἔρως ) ( به انگلیسی: Eros ) به معنی عشق جنسی، در اسطوره های یونان خدای عشق بود. رومی ها او را آمور ( عشق ) یا کوپیدو ( شوق ) می خواندند. واژهٔ اروس نخستین بار از افلاطون شنیده شد؛ به معنی شوق و دلتنگی عاشقانهٔ روح برای برگشتن به اصل خود.
به روایت هزیود، اروس در آغاز زمان، پس از خائوس ( خلاء ) و همراه تارتاروس و گایا زاییده شد. اروس بود که سبب ازدواج پدر و مادر اولیه، یعنی اورانوس و گایا شد و بر ازدواج اعقاب آن ها، یعنی خدایان و نهایتاً انسان ها، نظارت کرد. در این روایت، اروس صرفاً مظهر قدرت زایندگی که در موجودات زنده حلول می کند و سبب تولید مثل می شود نیست، بلکه مقدم بر آفرودیته ( الههٔ عشق ) نیز هست.
طبق روایتی دیگر، اروس خدای بسیار جوان تری است و پسر افرودایت و معشوقش آرس به شمار می آید. مطابق این روایت اروس در هنر و ادبیات کلاسیک به هیئت مردی نیرومند، زیبا و پهلوان تصویر شده است. در دورهٔ کلاسیک او را حامی عشق همجنس گرایانه بین مردان و جوانان نیز تلقی کرده اند. در تسپیای ( در بویوتا ) و در پاریوم ( در موسیا ) او را خدای باروری می دانستند و می پرستیدند.
در افسانه ها از پسوخه به عنوان همسر وی یاد شده است.
اروس خدای عشق در کمین است تا هر کس خیال گذشتن از دنیا را داشت او را با تیر بزند و عاشقش کند.
در دوره های هلنی، که عشق در هنر و ادبیات جنبه های رمانتیک تری یافت، رفته رفته اروس را کودک یا نوزاد بالداری، که تیردانی پر از تیر دارد، در نظر گرفته اند؛ حتی بعضی او را جمع تصور کرده اند و اروتس خوانده اند؛ زیرا شور و سوداهایی که او مظهر آنها بود، چندگانه به نظر می رسید. رفته رفته این تصور قوت گرفت که تیرهای او سر طلایی اند و اگر به قربانیان اصابت کنند، سبب ایجاد میل آتشین در آنها می شوند؛ بعضی دیگر از جنس سرب هستند و اگر به کسی اصابت کنند، سبب می شوند که عاشق از دلباختهٔ خود روی بگرداند. به این ترتیب اروس هم عشق برمی انگیخت و هم جفا.
اروس (فیلم). اروس ( انگلیسی: Eros ) فیلمی به کارگردانی وونگ کار وای، استیون سودربرگ و میکل آنجلو آنتونیونی است که در سال ۲۰۰۴ منتشر شد. از بازیگران آن می توان به لویزا رانیری، رابرت داونی جونیور، آلن آرکین، تی ین فنگ، انریکا آنتونیونی و گونگ لی اشاره کرد.
اروس (مفهوم). اِروس ( /ˈɪərɒs/ , US: /ˈɛrɒs, irɒs, - oʊs/   ; از یونانی باستان ἔρως ( érōs )   «love, desire» ) مفهومی در فلسفه یونان باستان است که به عشق شهوانی یا پرشور اشاره دارد، که اصطلاح اروتیک از این ریشه مشتق شده است. اروس همچنین در فلسفه و روان شناسی به معانی بسیار گسترده تر، تقریباً معادل «انرژی زندگی» استفاده شده است. سی اس لوئیس، فیلسوف پروتستان، آن را در کنار استورج، فیلیا و آگاپه، به عنوان یکی از چهار واژه یونانی برای عشق در مسیحیت می داند.
در دنیای کلاسیک، عشق اروتیک به طور کلی به عنوان نوعی جنون یا شیدایی ( theia mania ) که از سوی خدایان الهام شده، شناخته می شد. این اشتیاق عاشقانه از طریق یک طرح واره استعاری و اسطوره ای پیچیده شامل «تیرهای عشق» یا «کمان عشق» توصیف می شد که منشأ آن غالباً به شخصیت الهه اروس ( یا همتای لاتین او، کوپیدو ) ، یا خدای دیگری مانند فِمه می رسید. گاهی اوقات گفته می شد که سرچشمهٔ تیرها، خودِ تصویر زیبای آن عشق است. اگر قرار بود این تیرها به چشمان عاشق برسد، منحرف می شد و قلب عاشق را سوراخ یا زخم می کرد و آن را غرق میل و اشتیاق ( جنون عشق ) می گرداند. از تصویر «زخم تیر» گاهی برای ایجاد استعارات عنادیه و برابر نهادهای بلاغی در مورد لذت و درد استفاده می شد.
" عشق در نگاه اول " به عنوان فریب ناگهانی و فوری عاشق از طریق عمل این فرایندها توضیح داده می شد، اما این تنها شیوهٔ آغاز عشقی پرشور در متون کلاسیک یونان نبود. گاهی اوقات این اشتیاق ممکن است پس از ملاقات اولیه رخ دهد. به عنوان مثال، در نامه فدرا به هیپولیتوس در کتاب هروئیدس اثر اووید آمده: "آن زمان که به الئوسیس رفتم… ( گرچه قبلاً مرا خشنود کرده بودی ) بیش از همه آن هنگام بود که عشق نافذ در عمیق ترین استخوان های من فرو نشست. " گاهی اوقات، این اشتیاق حتی می توانست پیش از اولین نگاه اجمالی باشد، مانند نامه پاریس به هلن تروآیی در همان اثر، جایی که پاریس می گوید که عشقش به هلن قبل از این که به او چشم دوخته باشد، به او وارد شد: «. . . قبل از اینکه تو برای من شناخته شوی آرزوی قلبی من بودی. من شمایل تو را با روحم دیدم، پیش از آن که تو را با چشمانم دیده باشم. وصفی که از تو شنیدم، نخستین زخم را بر قلب من زد. »
اروس (یاردیملی). اروس ( به لاتین: Ərus ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان یاردیملی واقع شده است. اروس ۱۵۴۸ نفر جمعیت دارد.

دانشنامه آزاد فارسی

اروس (اخترشناسی). اِروس (اخترشناسی)(Eros)
در اخترشناسی سیارک ها، نام سیارکی که کارل ویت در ۱۸۹۸ کشف کرد. اروس نخستین سیارکی بود که کشف شد. مدارش به درون مدار مریخ راه می یابد. این سیارک از ۲۲میلیون کیلومتری زمین گذر می کند و شکل کشیده ای دارد. اندازه اش ۱۳×۱۳×۳۳ کیلومتر است و هر۵.۳ ساعت یک بار به دور کوتاه ترین محور خود می چرخد. کاوشگر اِن ای اِی آر، ملاقات با سیارک نزدیک زمین، در ۱۴ فوریۀ ۲۰۰۰ به مداری در اطراف اِروس رسید. تصاویر نشان دادند که این سیارک به شدت حفره دار است و احتمالاً از آنچه پیش تر تصور می شد کهنسال تر است. سطح این سیارک از آلومینیوم، آهن، منیزیوم، و سیلیسیم تشکیل شده است.
اروس (اسطوره). اِروس (اسطوره)(Eros)
در اساطیر یونان، کودک ـ خدای عشق. او از دیرباز با تیر و کمان مجسم شده است. پسر آفرودیت بود و عاشق پسوخه شد. همتای کوپید در اساطیر روم است. در ابتدا او را خدای قدرتمند با تمنایی مهارناپذیر قلمداد می کردند؛ سافو، شاعرۀ یونانی، او را در شعرهای غنایی خود با صفت «تلخ ـ شیرین» توصیف کرده است. اروس با نوشته های پارمنیدس، فیلسوف یونانیِ پیش از سقراط، به فلسفه راه یافت که بیانگر نیروی کشش اضداد به همدیگر بود. افلاطون، شاگرد سقراط، نیز در بحث از جاودانگی در رسالۀ فایدون و در بحث از عشق در کنفرانس علمی از او یاد کرده است.