معنی افلاس | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

افلاس. [ اِ ] ( ع مص ) بی چیز شدن ، گویی درمهای او پشیز گشته یا بجایی رسیدن که گویند فلسی ندارد. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). بی چیز شدن یعنی بجایی رسیدن که گویند فلسی ندارد. بدانکه در این لفظ خاصیت باب افعال سلب مأخذ است. ( آنندراج ) ( غیاث اللغات ). مفلس شدن. ( مؤید الفضلاء ) ( تاج المصادر بیهقی ). تنگدست شدن. ( از یادداشت مؤلف ): یقال : افلس الرجل کما یقال اقهر الرجل و اذل ؛ ای صار الی حال یقهر علیها و یذل فیها. ( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). ابوعمرة. ( منتهی الارب ). بی نوایی. بی چیزی پس از دارایی و توانگری. تنگدستی. گدایی. مفلسی. ورشکستگی. ناداری و پریشانی. ( ناظم الاطباء ). احلاس. بی پایی. لاتی. ( یادداشت مؤلف ) :
چون دهر مرا کشت بافلاس و باغلال
کردی تو مرا زنده باحسان و بانعام.مسعودسعد.محتشمی دردسری می پذیر
ورنه برو دامن افلاس گیر.نظامی.سلطان بفرمود تا او را بافلاس سوگند دادند. ( ترجمه تاریخ یمینی ص 360 ).
چون بر زمین بروی توام آفتاب هست
ز افلاس گو ستاره میباشم بر آسمان.رضی نیشابوری.عشق از افلاس می گیرد نمک.عطار.افلاس عنان از کف تقوی بستاند.( گلستان ).- افلاسخانه. رجوع به همین عنوان شود. - افلاس خر. رجوع به همین عنوان شود. || در اصطلاح حقوقی فقهی تعابیر مختلف از آن بعمل آمده که همه آنها در اصل عدم توانائی فرد در تأدیه آنچه در ذمه او است متفق هستند. در قانون موقتی اصول محاکمات حقوقی ، از افلاس بعدم تمکن محکوم علیه نسبت بتأدیه محکوم به تعبیر شده و در قانون دیگر افلاس را عدم کفایت دارایی شخص برای پرداخت مخارج عدلیه و یا بدهی او تعریف کرده و در قانون مرادف با ورشکستگی قرارگرفته و سرانجام افلاس در تحت تعریف کلی اعسار قرار گرفته و افلاس بمعنی خاص اصطلاحی منسوخ گردیده است. رجوع به قانون آئین دادرسی مدنی و قانون تجارت شود. و در فقه افلاس عبارتست از میان رفتن بیشتر دارایی و باقی ماندن مقدار ناچیز آن ، چنانکه گفته اند: المفلس من ذهب خیار ماله و بقی فلسه. و در واقع مفهوم حقیقی فقهی آن است که دارایی شخص تکافوی تأدیه بدهی نکند، بتعبیر دیگر دارائیش از بدهی او کمتر باشد. رجوع به کتاب شرایعالاسلام شود.

فرهنگ معین

( اِ ) [ ع . ] ۱ - (مص ل . )ورشکست شدن . ۲ - (اِمص . )بی چیزی ، تنگدستی . ۳ - ورشکستگی .

فرهنگ عمید

۱. بی چیز شدن، نادار شدن، تنگدستی، بینوایی.
۲. (حقوق ) ورشکستگی.

فرهنگ فارسی

بی چیزشدن، نادارشدن ، تنگدستی و بینوایی، ورشکستگی
۱ - ( مصدر ) بی چیز شدن نادار گشتن . ۲ - ( اسم ) بی چیزی ناداری تنگدستی. ۳ - ور شکستگی .

دانشنامه آزاد فارسی

اِفلاس
(در لغت به معنای بی چیزی و تنگدستی) کسی که دارایی او برای پرداخت دیونش کافی نباشد، مفلس نامیده می شود. افلاس اصطلاحی فقهی است که در متون قانونی جای خود را به اعسار داده است. مطابق قانون اعسار مصوب دی ماه ۱۳۱۳ش، که قانون اعسار و افلاس مصوب ۱۳۱۰ را فسخ کرده، عنوان افلاس از بین رفته است و از آن تاریخ دیگر دعوایی به عنوان افلاس پذیرفته نمی شود. تاجر مشمول قانونِ تجارت و ورشکستگی است و غیرتاجر که توانایی پرداخت بدهی خود را نداشته باشد، مشمول قانون اعسار است.نیز ← اعسار