امبا

لغت نامه دهخدا

امبا. [ اَ م ُ ] ( اِ ) در یونانی بمعنی تغییر است و لفظ آمیب از آن مشتق شده است. ( از جانورشناسی عمومی تألیف مصطفی فاطمی ج 1 ص 93 ).
امبا. [ اِ ] ( اِخ ) ( در زبان تاتاری ، جم ) رودی است در تاتارستان ( روسیه آسیا ) که از صحاری قیرقیزستان میگذرد و ترکستان را از روسیه جدا میکند. درازای آن ششصد کیلومتر است و بدریای خزر میریزد. ( از لاروس بزرگ ) ( قاموس الاعلام ترکی ، ج 2 ص 1033 ).

فرهنگ فارسی

رودی است در تاتارستان که از صحاری قرقیزستان میگذرد و ترکستان را از روسیه جدا میکند .

دانشنامه عمومی

شهر امبا ( به روسی: Έμπα ) در ناحیه پافوس در کشور قبرس واقع شده است. جمعیت این شهر ۴٫۵۱۹ نفر است.

دانشنامه آزاد فارسی

اِمْبا
رودی در آسیای مرکزی، به طول ۶۱۲ کیلومتر. از ارتفاعات موگوجاریدر قزاقستانسرچشمه می گیرد و به بخش شمالی دریای خزرمی ریزد. این رود در مسیر خود در جهت جنوب غربی از استپ خشک و مناطق نیمه صحرایی و صحرایی می گذرد؛ رود امبا در حوضۀ خود دارای میدان های نفتی غنی است و از نوامبر تا آوریل یخ می بندد.
امبا (موسیقی). اَمبا (موسیقی)
از انواع موسیقی بلوچستان. آواز مخصوص ماهی گیران در نواحی ساحلی بلوچستان است. این آواز را مردان به شکل گروهی اجرا می کنند. نحوۀ اجرای آن به صورت مبادلۀ آواز میان تکخوان (ناخدا) و گروه صیادان است. نیز ← موسیقی_بلوچستان