لغت نامه دهخدا باقرقره. [ ق ِ ق َ رَ / رِ ] ( اِ ) باقری قره. مرغی است حلال گوشت و ازجمله طیور وحشی میباشد. همان خروس کولی است یا تترا . ( یادداشت مؤلف ). قطاة. باقری قره. سیه سینه. سبری. رجوع به باقری قره شود.