آمرزگار

لغت نامه دهخدا

( آمرزگار ) آمرزگار. [ م ُ ] ( ص مرکب ) آمرزشکار. آمرزنده. غافر. غفور. غفار. عَفُوّ. حسن التجاوز. کریم الصفح. جمیل الصفح. رحیم. راحم. بخشاینده :
گناه من ار نامدی در شمار
تو را نام کی بودی آمرزگار؟نظامی.

فرهنگ معین

( آمرزگار ) (مُ زْ یا زِ ) (ص فا. ) آمرزشکار.

فرهنگ عمید

( آمرزگار ) ۱. بخشایندۀ گناهان، آمرزنده.
۲. از صفات باری تعالی.

فرهنگ فارسی

( آمرزگار ) ( صفت ) آنکه آمرزش کند آمرزگار غفور غفار.

ویکی واژه

آمرزنده، آمرزشکار. خداوند.