آسوده‌دل

لغت نامه دهخدا

( آسوده دل ) آسوده دل. [ دَ / دِ دِ ] ( ص مرکب ) فارغ البال. بی دلواپسی. بی رنج. بی عذاب. غیرمضطرب :
کسی خسبد آسوده در زیر گل
که خسبند از او مردم آسوده دل.سعدی ( بوستان ).

فرهنگ معین

( آسوده دل ) ( ~. دِ ) (ص مر. ) آسوده خاطر، فارغ البال ، بی دلواپسی .

فرهنگ عمید

( آسوده دل ) آسوده خاطر، کسی که دلواپس و مضطرب نباشد: کسی خسبد آسوده در زیر گل / که خسبند از او مردم آسوده دل (سعدی۱: ۷۹ ).

فرهنگ فارسی

( آسوده دل ) ( صفت ) آسوده خاطر فارغ البال بی دلواپسی مقابل مضطرب .
فارغ البال

ویکی واژه

(مجاز): آسوده خاطر؛ فارغ البال، بی‌دلواپسی.