لغت نامه دهخدا
بردی. [ ب ُ دی ی ] ( ع اِ ) خرمایی است نیکو. ( منتهی الارب ). قسمی از بهترین خرما. ( ازاقرب الموارد ). نوعی از خرمای لطیف که آنرا سنگ اشکنک نیز گویند. ( آنندراج ). خرمای نیک. ( مهذب الاسماء ). || ظروفی سنگی. ( انجمن آرا ) ( آنندراج ).
بردی. [ ب َ رَ ] ( اِ ) گونه ایست از آب آوردن چشم : و اختلاف که اندرین لون [ لون چشم آب آورده ] افتد چنان باشد که بعضی به لون هوا باشد و بعضی به لون آبگینه و بعضی سپید چون یخ و این را بردی گویند. ( ذخیره خوارزمشاهی ).