معنی بتن | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

بتن.[ ب ِ ت ُ ] ( فرانسوی ، اِ ) بتون. یکی از انواع مصالح بنائی مرکب از سیمان و آب و ریگ و ماسه که به نسبت های خاص درهم آمیزند و چون اندکی بگذرد چون ساروج سخت و مستحکم شود و زیرپی بناو پایه را بدان سازند و اسکلت و بدنه را با آن استحکام دهند و چون میله های فلزی و مفتول آهنین در آن گذارند سخت تر گردد و آن را بتون آرمه ( بتون مسلح ) گویند. و رجوع به بتون شود.

فرهنگ فارسی

یکی از مصالح ساختمانی است

دانشنامه عمومی

بِتُن ( به فرانسوی: Béton ) در مفهوم وسیع به هر ماده یا ترکیبی که از یک ماده چسبنده با خاصیت سیمانی شدن تشکیل شده باشد گفته می شود. . در حالت کلی منظور از بتن، بتن ساخته شده توسط سیمان پرتلند است که از مخلوط کردن سنگدانه های ریز و درشت، سیمان پرتلند و آب تولید می شود. این مخلوط پس از گذشت زمان کافی به ماده ای سنگ مانند تبدیل می شود. سنگدانه درشت معمولاً شن یا سنگ خرد شده و سنگدانه ریز ماسه است. در طول سخت شدن یا عمل آمدن بتن، سیمان به صورت شیمیایی با آب ترکیب می شود و بلورهای قوی تشکیل می دهد که سنگدانه ها را به یکدیگر متصل می کند، فرآیندی که هیدراتاسیون نامیده می شود. در طی این فرایند، گرمای قابل توجهی به نام گرمای هیدراتاسیون آزاد می شود. بعلاوه، به خصوص با تبخیر آب اضافی، بتن اندکی منقبض می شود، پدیده ای که به آن انقباض خشک شدن می گویند. فرایند عمل آمدن و افزایش تدریجی مقاومت بتن که با آن اتفاق می افتد، به طور ناگهانی پایان نمی یابد مگر اینکه به طور مصنوعی قطع شود. در عوض، در دوره های زمانی طولانی کاهشی تر می شود، اگرچه، در کاربردهای عملی، بتن معمولاً پس از ۲۸ روز عمل آمده است و در استحکام کامل طراحی در نظر گرفته می شود.
بتن ممکن است از انواع مختلف سیمان و نیز پوزولان ها، سرباره کوره ها، مواد مضاف، گوگرد، مواد افزودنی، پلیمرها، الیاف و غیره تهیه شود. همچنین در نحوه ساخت آن ممکن است حرارت، بخار آب، اتوکلاو، خلا، فشارهای هیدرولیکی و متراکم کننده های مختلف استفاده شود.
بتن، پس از آب، پرمصرف ترین ماده روی زمین است. بتن پوسیده نمی شود و نمی سوزد. هزینه آن نسبتاً کم است و می توان از آن برای ساخت هر ساختمانی استفاده کرد، از سنگفرش های کم ارتفاع گرفته تا قاب های سازه ای محکم گرفته تا نماهای خارجی و پرداخت های داخلی زیبا. بتن همچنین تنها ماده اصلی سازه ای است که معمولاً در محل تولید می شود. بتن استحکام کششی مفیدی ندارد.
بتن مِگر ( به فرانسوی: béton maigre ) که در زبان فارسی به آن بتن نظافت و در زبان انگلیسی lean concrete به معنای بتن ضعیف نیز خوانده می شود، نوعی بتن با درصد سیمان پایین است که وظیفه اصلی آن ایجاد سطحی یکنواخت برای پی و جلوگیری از تماس مستقیم با خاک است. سطحی صاف برای قرار دادن پی اصلی فراهم می کند و به عنوان مانعی برای رطوبت یا سایر مواد شیمیایی موجود در خاک مانند سولفات ها عمل می کند که می تواند به بتن حمله کرده و آن را ضعیف کند.