لغت نامه دهخدا
- بنت بارح ؛ بلا و سختی. ج ، بنات بارح. ( منتهی الارب ).
|| ( اصطلاح نجوم ) طلوع ستاره منزل از موقع روشنائی بامداد در غیر موسم باران ، کذا ذکره عبدالعلی البرجندی فی بعض الرسائل و در لفظ طلوع شرح آن بیاید. ( کشاف اصطلاحات الفنون ).
بارح. [ رِ ] ( اِخ ) ابن احمدبن بارح هروی. محدث بوده است. ( منتهی الارب ).