معنی ايان | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

( آیان ) آیان. ( نف ، ق ) در حال آمدن. || بدیهه. آمده.
آیان. ( ص ) شب دراز. ( سروری از تحفةالسعاده ).
اﷲیان. [ اَل ْ لا] ( اِخ ) دهی است از دهستان مزرج بخش حومه شهرستان قوچان ، در 38 هزارگزی شمال خاوری قوچان و 35 هزارگزی خاور شوسه عمومی قوچان به باجگیران. کوهستانی و معتدل است. سکنه آن 254 تن شیعه هستند و بترکی و کردی سخن میگویند. آب آن از رود اترک ، و محصول آن غلات و انگور، و شغل مردم زراعت ، مالداری و قالیچه بافی است.راه مالرو دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9 ).
ایان. [ اَی ْ یا ن َ ] ( ع ق ) کی و آن سؤال است از زمان. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( غیاث ) : یسئلونک عن الساعة ایان مرسیها. ( قرآن 187/7 ).