معنی افراخته | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

افراخته. [ اَ ت َ / ت ِ ] ( ن مف ) برداشته. بلندگردانیده. ( برهان ). نصب شده. برپاشده. ( ناظم الاطباء ). بمعنی افراشته است یعنی برداشته. ( اوبهی ). بلندکرده. بالابرده. افراشته. ( فرهنگ فارسی معین ). کشیده. برکشیده. ( یادداشت مؤلف ) :
ز عود و ز صندل بهم ساخته
بسر برش ایوانی افراخته.
- افراخته پای ؛ افراخت پای. ( ناظم الاطباء ). اخمص. ( دستور ).
- گردن افراخته ؛ گردن افراشته. گردن بلندکرده و بالاکرده :
کدوئی است او گردن افراخته
ز ساق گیائی رسن ساخته.نظامی.