اعزه

لغت نامه دهخدا

( اعزة ) اعزة. [ اَ ع ِزْ زَ ] ( ع ص ، اِ ) ج ِ عَزیز، بمعنی ارجمند و کمیاب و ناموجود.( منتهی الارب ) ( از ناظم الاطباء ). ج ِ عَزیز. ( ترجمان القرآن ترتیب عادل بن علی ). بزرگوارشدگان. ( مقدمه لغت میرسیدشریف جرجانی ص 2 ). بزرگواران و عزیزان است. ( غیاث اللغات ). || غالب شوندگان. || دوست داشته شدگان. ( مقدمه میرسیدشریف جرجانی ص 2 ).

فرهنگ معین

(اَ عِ زِّ ) [ ع . اعزة ] (ص . ) جِ عزیز، ارجمندان ، گرانمایگان ، بزرگواران .

فرهنگ عمید

= عزیز

فرهنگ فارسی

( صفت ) جمع عزیز ارجمندان گرانمایگان بزرگواران عزیزان .

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أَعِزَّة: عزیزان
ریشه کلمه:
عزز (۱۱۹ بار)

ویکی واژه

اعزة
جِ عزیز؛ ارجمندان، گرانمایگان، بزرگواران.