اجنه

لغت نامه دهخدا

( اجنة ) اجنة. [ اَ ج ِن ْ ن َ ] ( ع اِ ) ج ِ جنین.
اجنة. [ اَ/اِ/اُ ن َ ] ( ع اِ ) تندی رُخساره. وَجنه. طرف بالای روی که بلند برآمده نهاده است.

فرهنگ معین

( اَ جِ نُِ ) [ ع . اجنة ] (اِ. ) در عربی جمع جنین و در فارسی به غلط جمع جن گویند.

فرهنگ عمید

= جنّ
= جنین

فرهنگ فارسی

جمع جنین، درفارسی بغلط بجای جمع جن نیزمیگویند
( اسم ) در عربی جمع : جنین و در تداول فارسی زبانان بغلط جمع : جن است و معنی پریان از آن اراده میشود . توضیح ( جن ) خود اسم جمع و مفرد آن جنی بزیادت یائ مشدد است .
تندی رخساره

دانشنامه اسلامی

[ویکی الکتاب] معنی أَجِنَّةٌ: جنین ها(دراصل از جَنَّ به معنی استتارونهان شدن)
ریشه کلمه:
جنن (۲۰۱ بار)

ویکی واژه

در عربی جمع جنین و در فارسی به غلط جمع جن گویند.