آگنی
دانشنامه عمومی
موشک های آگنی از سال ۱۹۸۳ میلادی، در چارچوب برنامهٔ موشکی هند تولید می شوند. نسل اول این موشک ها، یعنی موشک های آگنی - ۱ و اگنی - ۲ در رابطه با اختلافات با همسایهٔ این کشور پاکستان ساخته شد. بعدها انواع دیگری از این موشک بالستیک ساخته شد که دارای بُرد بیشتری بودند و چین، بخش هایی از خاورمیانه، بخش هایی از روسیه و بخش هایی از اروپای شرقی را در بُرد خود داشتند.
بُرد آگنی - ۱، بین ۷۰۰ تا ۹۰۰ کیلومتر تخمین زده می شود. آگنی - ۱ از نوع موشک بالیستیکی یک پله ای است. این سبک ترین موشک در میان موشک های نوع آگنی است. موشک آگنی - ۱ قابلیت پرتاب با وسایل سیار را دارد.
بُرد این موشک در حدود ۲۰۰۰ کیلومتر تخمین زده می شود. موشک آگنی - ۲ دارای قابلیت حمل کلاهک هسته ای به وزن یک تُن و از نوع موشک بالستیک میان برد است.
بُرد آگنی - ۳، در حدود ۳۰۰۰ کیلومتر تخمین زده می شود. گفته می شود که شهرهای پکن و شانگهای در بُرد این موشک بالستیک قرار دارند.
موشک بالیستیک میان بُرد آگنی - ۴ دارای بُردی در حدود ۳۵۰۰ کیلومتر است. موشک آگنی - ۴ دارای قابلیت حمل کلاهک هسته ای به وزن یک تُن و از نوع موشک بالستیک دو پله ای است که با استفاده از سوخت جامد پرواز می کند.
بُرد این موشک بیش از ۵۰۰۰ کیلومتر تخمین زده می شود و می تواند تقریباً تمام شهرهای چین را هدف قرار دهد. کشورهایی چون پاکستان، ایران، مالزی و بخش هایی از روسیه و نیز اروپای شرقی در بُرد این موشک قرار دارند.
آزمایش موفقیت آمیز این موشک، هند را در گروه کشورهایی جای داد که توانایی ساخت و پرتاب موشک های بالستیک قاره پیما را دارند.
در دست ساخت است.
دانشنامه آزاد فارسی
در اساطیر ودایی و هندو، ایزد آتش و از کهن ترین روزگاران، رقیبِ ایندرا. سرانجام ایندرا بر او پیشی گرفت، و این شاید بدان سبب باشد که اَگنی خاستگاهی ایرانی داشته است. اگنی را خدای زمین نیز خوانده اند. این اسطوره در تحولات آیین هندو به جای وارونا نشست و مسند شهریاری دیار پیتری ها یا پدران را از آن خود کرد. امروزه اگنی را در مقام ایزد آتش، نیایش و ستایش نمی کنند و در مراسمی چون ازدواج و مرگ، چونان پالایندۀ فداییان قربانی می ستایند. تندیس های سنگی کهن برجای مانده از این ایزد، نشان از کرامت او در نزد هندوان دارد.
