بیشرف

لغت نامه دهخدا

بی شرف. [ ش َ رَ ] ( ص مرکب ) ( از: بی + شرف ) بی حرمت. بی آبرو. بی عرض. بی ناموس. ( ناظم الاطباء ). فرومایه. مایه ننگ و عار. رجوع به شرف و ترکیبات آن شود.

فرهنگ معین

(شَ رَ ) [ فا - ع . ] (ص مر. ) ۱ - بی - آبرو، بی عزت . ۲ - بی ناموس .

فرهنگ عمید

۱. بی عزت.
۲. بی آبرو.
۳. بی ناموس.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱ - بی آبرو بی عزت . ۲ - بیعرض بی ناموس .