بازخیز

لغت نامه دهخدا

بازخیز. ( اِمص مرکب ) بازخاست. قیامت و روز عدالت. ( ناظم الاطباء ). || ( نف مرکب ) بازخیزنده. از نو بلندشونده :
سگان بیگانه را آواز خیزست
کجا باشد فتاده بازخیز است.میرنظمی ( از شعوری ورق 164 ).

گزارش محتوای نامناسب