اویونیک
دانشنامه عمومی
اویونیک در کنار سازه و موتور یکی از سه جزء اصلی هواپیما و بالگرد است. تقریباً اکثر کارکردهای پرنده به تجهیزات اویونیک آن وابسته است و ایمنی کارایی پرواز را فناوری های به کار رفته در اویونیک تعیین می کنند. همچنین اویونیک در قیمت تمام شده پرنده نقش تعیین کننده ای دارد به طوری که در هواپیماهای غیرنظامی حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد هزینه تمام شده مربوط به تجهیزات اویونیک است. در هواپیماهای نظامی ارزش تجهیزات اویونیک می تواند تا ۷۰ درصد کل هزینه پرنده باشد. بسیاری از فناوری های توسعه داده شده در اویونیک علاوه بر هواپیما و بالگرد، در تانک، زیردریایی و پهپاد نیز کاربرد دارند. البته این فناوری ها می توانند در کاربردهای غیرنظامی نیز به کار گرفته شوند.
با اینکه معنای لفظی اویونیک «الکترونیک هوانوردی» است، به جز الکترونیک، فناوری های دیگر مربوط به مخابرات، قدرت، کنترل، سخت افزار و نرم افزار نیز به صورت گسترده ای در تجهیزات اویونیک مورد استفاده قرار می گیرند. اویونیک هواپیما شامل سامانه های مختلفی است که از طریق گذرگاه های داده با یکدیگر در ارتباط هستند. بر اساس نوع کارکرد می توان تجهیزات اویونیک را به سامانه های مخابراتی، سامانه های ناوبری، سامانه کنترل پرواز، سامانه های الکتریکی، سامانه های ذخیره داده، نمایشگرها و سامانه های حفاظتی تقسیم بندی نمود. ترکیب سامانه های مختلف، برقراری ارتباطات و کنترل زیرسامانه های مختلف به طوری که مجموعه سامانه وظایف محوله خود را انجام دهند به عنوان تلفیق سامانه های اویونیک یاد می شود. در تلفیق و یکپارچه سازی سامانه ها وزن، حجم و توان مصرفی تجهیزات همیشه به عنوان چالش های اصلی مطرح بوده است.
