دوازدهه

دوازدهه. [ دَ دَ هََ / هَِ ] ( اِ مرکب ) اثناعشر. قسمت نخستین روده های باریک. ( لغات فرهنگستان ). رجوع به اثناعشر شود.

= اثناعشر

{duodenum} [پزشکی، زیست شناسی] نخستین بخش از سه بخش رودۀ باریک که از ورودی معده تا تهی روده امتداد می یابد متـ . اثنی عشر

دَوازدَهه یا اِثناعَشَر یا دوئودِنوم ( به انگلیسی: duodenum ) در کالبدشناسی دستگاه گوارش، لوله ای توخالی و شبیه به یک لوله خمیده است که معده را به تهی روده متصل میکند. دوازدهه نخستین و کوتاه ترین بخش از روده باریک است.
در ابتدای دوازدهه، حباب دوازدهه ای و در انتهای آن رباط ترایتز قرار دارد.
نام دوازدهه ترجمه واژه یونانی است که توسط پزشک یونانی هروفیلوس نامیده شده، زیرا طول آن در حدود دوازده انگشت است. سپس این واژه توسط ابوعلی سینا در کتاب قانون به صورت اثنی عشر ( به عربی به معنای دوازدهه ) به کار رفته و از آنجا به زبان لاتین راه یافته است.
در انسان، طول اثنی عشر حدود ۲۵ سانتی متر ( ۱۵–۱۰ اینچ ) است که با حباب دوازدهه شروع می شود و به عضله تعلیقی اثنی عشر ختم می شود. می توان آن را به چهار قسمت تقسیم کرد.
کارکرد دوازدهه، بیشتر، تجزیه مواد خوراکی در روده ی کوچک است. آنزیم ها و بیکربنات سدیم از پانکراس و نمکهای صفراوی از کیسه صفرا ترشح می شوند و به این ناحیه می ریزند.
• تهی روده ( ژژنوم )
• درازروده ( ایلئوم )
• روده باریک

رجوع شود به:اثنا عشر